şətəl — I (Qax, Quba, Oğuz, Şamaxı) bax şatal I. – Şətəli ləzgilər giyir (Qax) II (Ağdam, Astara, Bakı, Böyük Qarakilsə, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Lənkəran, Oğuz, Salyan, Tovuz) nadinc, dəcəl <uşaq>. – Bu şətəl beş gün bizdə qalsa evi xaraba qoyar… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mümaniət — is. <ər.> Mane olma, maneə, əngəl, maneçilik; qarşıdurma, zidd getmə. Mümaniəti aradan qaldırmaq. Mümaniət etmək (göstərmək) – mane olmaq, maneçilik göstərmək, əngəl törətmək. Hər gün sənin hüzuruna mən gəlmək istərəm; Bu əmrdən mümaniət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məmaniət — is. <ər. mümaniət> Maneçilik, əngəl, maneə. Təlim ilinin başlanmasını böyük iztirab içində gözləyir, qarşıda olan məmaniətləri rədd etmək üçün vasitələr arayırdıq. T. Ş. S.. İndi artıq məmaniətə rast gəlmədən batareyanın sol cinahında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pozulmaq — məch. 1. Üstündən xətt çəkilmək; silinmək, qaralanmaq (yazı haqqında). Yazılan pozulmaz. (Məsəl). Vaxtında dərsə gəlməyənlərin adı pozulacağı ehtimalı var idi. T. Ş. S.. Oğurluq haqqında çox yazıldı, pozuldu, heç bir şey çıxmadı. M. C.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəşərrıx — (Qax) maneçilik … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
muçux — (Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) 1. uçuq, səpki. – Dodağıma muçux tüşüf (Qazax) 2. sızaq. – Çənəmin altınnan çıxan muçux öldüröy məni (Gədəbəy); – Dəlləy üzümü qırxannan so:ra üzümnən muçux çıxdı (Borçalı) Muçux qoymax (Gədəbəy) –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şiltağluğ — (Quba) maneçilik ◊ Şiltağluğ qatmağ (Quba) – 1. mane olmaq; 2. oyunu pozmaq. – Mə:n oynıma nüş şiltağluğ qatasan? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mümaniət — ə. 1) mane olma, yol verməmə, əngəl törətmə; 2) maneə, maneçilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mün’i — ə. mane olma; maneçilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sadd — ə. mane olan, maneçilik törədən; sədd çəkən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti